Stenoza kanału kręgowego

Stenoza kanału kręgowego jest to inaczej zwężenie kanału kręgowego. Ciasnota tego kanału może dawać objawy takie jak ból, zarówno w dolnej i w górnej części pleców. Wszystko zależy od lokalizacji zwężenia.

Kanał kręgowy w przedziale przednio – tylnym waha się od 15 do 23 mm. O stenozie mówi się gdy ten wymiar spada do 10 – 12 mm.

W klasycznych podziałach zmniejszenia przestrzeni kanału kręgowego wyróżnia się 2 grupy:

• wrodzone zwężenie kanału kręgowego,

• nabyte, np. zwyrodnienie, pourazowe bądź nowotworowe.

Przyczynami zwężenia kanału kręgowego są:

• przepuklina krążka międzykręgowego,

• kręgozmyk,

• zmiana nowotworowa,

• zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych,

• zwapnienia więzadeł żółtych i więzadła podłużnego tylnego.

Jak tutaj może pomóc Osteopata?

Już od razu na początku trzeba podkreślić to, że Osteopata nie będzie negował bezwzględnych wskazań do leczenia operacyjnego.

Jednym z celów osteopatii jest poszukiwanie możliwości adaptacyjnych układu będącego w nierównowadze. Często w obrazach rezonansu magnetycznego widzimy zmiany dyskopatyczne, zmiany zwyrodnieniowe a także przerost więzadeł żółtych – są to zmiany strukturalne. Podczas pracy osteopaty istnieje możliwość złagodzenia dolegliwości pacjenta. Terapeuta skupi się przede wszystkim na normalizacji przepływu płynów ustrojowych w okolicy kręgosłupa.

Na jakich obszarach będzie pracował Osteopata?

Wszystko zależy od lokalizacji dysfunkcji. Praca Osteopaty może być nakierowana na zaburzenia pracy pierwszego żebra, segmentów kręgosłupa, ślizgu opony twardej i przepony.

Głównym celem Osteopaty będzie wzmocnienie autodrenażu kanału poprzez normalizację napięć mięśniowych, ciśnień sprzyjających przepływu wbrew gradientu ciśnień, a także poprawa ruchomości segmentów kręgosłupa.

W koncepcji osteopatycznej w przypadku powyższego problemu bardzo skuteczne będą techniki osteopatyczne nakierowane na usprawnienie odpływu żylnego – limfatycznego kręgosłupa w celu złagodzenia bólu . Głównym atutem tych technik jest możliwość pracy z pacjentem nawet w fazie ostrej.